25 Mayıs 2010 Salı

Artık Benim de Melekli Noni's Store Yüzüğüm var:)))

Sevgili Noni'nin pasajını her gördüğümde yüzükleri beni benden alıyordu. İlk seferde beğendiğim tüm modeeller kısa sürede satıldığı için üzülmüş ve yenilerini beklemiştim. Sevgili Laçin buradaki postunda Noni'ye ulaştığını ve istediği yüzüğü aldığını yazınca ben de mesaj atıp çok beğendiğim iki melekli yüzükten istediimi söyledim. Sağolsun sevgili adaşım yeni yüzüklerini pasajına ekler eklemez bana mesaj attı ve yüzüğüme kavuştum.




Dün yüzüğüm geldi ve kendisiyle ilk bakışta aşk yaşadık:) çok şirin bir kutu içinde tatlı bir mesaj ile geldi paketim. Marifetli arkadaşıma sıcaklığı, ilgisi ve samimiyeti için burdan tekrar teşekkür ediyorum.

12 Mayıs 2010 Çarşamba

Tatlı Blog:)


Sevgili marifetlicadı bana harika bir ödül vermiş. Tam da morale ihtiyaç duyduğum şu sıra ilaç gibi geldi desem yalan olmaz. Kendisine burdan çoook teşekkür ediyor ve sevgilerimi yoluyorum. Ödülümü iseeeee birbirinden tatlı, birbirinden marifetli tüm blog dostlarıma yolluyorum.

11 Mayıs 2010 Salı

Hamilelik Depresyonu


5,5 ayı devirdik bebeğimle ama ben halen psikolojik ve biyolojik olarak yaşadığım değişimleri bir türlü kabullenemedim gitti...

Ne kadar dikkat edersem edeyim hızlı kilo alıyorum ve inanılmaz ödem problemi yaşıyorum. Bacaklarım, ayak bileklerim şişiyor ve iş yerinde ağrılı sancılı saatler yaşıyorum:( Ayaklarım 1-1,5 numara büyüyünce normalde bile 40 giyen biri olarak hiç bir markada istediğim gibi ayakkabı veya sandalet bulamadım:( hal böyle olunca anne olmanın güzel duytgularını yaşamak bir yana her akşam vücudumda gün be gün beliren olumsuz değişimler nedeniyle kendimi yatağa atıyor ve hemen yorganın altına sokuyorum kafamı her şeyi unutmak için:( sanırım hamilelik depresyonu dedikleri bu olsa gerek.
Elbette güzel şeyler de oluyor...Göbeğimin gün be gün büyüdüğünüm gördükçe küçük meleğime kavuşmama daha az kaldığını hatırlıyor ve mutlu oluyorum:) yavaş yavaş ilk tekmelerini ve kıpırdanmalarını hissetmek hem çok güzel hem de çook tuhaf çokkk:)
Bu anneler gününde pek çok arkadaşım ve eşim anneler günümü kutlayınca kendimi çok özel ve farklı hissettim doğrusu. Garip bir duygu vesselam:))))

Gebelik başlı başına zorluklarıyla, hoşluklarıyla farklı ve her kadının yaşaması gereken bir süreç ama benim son günlerde vücudumda yaşadığım şişmeler ve ağrılar hoşluğun yerini üzüntüye ve sıkıntıya bırakınca en rahat geçirmem gereken dönemi maalesef depresyondaymış gibi her fırsatta uyuyarak, iştahtan kesilerek veya bazen hiç yemediğim kadar yiyerek, gereksiz yere ağlayarak, boş boş bakan gözlerle sık sık dalıp giderek kısacası salak gibi yaşıyorum:((

Tüm hamilelik yaşayan bayanların böyle olmadığını biliyorum sanırım ben biraz fazla takıntılıyım:( bazen tüm güzellikleri göremeyecek, farkedemeyecek kadar takıntılı...neyse işte böyle...bu salak ruh halim hiç bir şey yapmama izin vermiyor...çevremdeki hiç bir şeyle kendim dahil ilgilenmiyorum ve bir şey yapmak istemiyorum...inşallah bir an önce bu durumdan kurtulur dönerim yine sahalara...soran, arayan, merak eden herkese kocaman sevgilerimi ve öpücüklerimi gönderiyorum.