Nihayet 37. haftamızı da bitirdik. Pazartesi günü itibariyle her ne kadar doğum iznim başlasa da ben bu satırları şu an işyerinden yazıyorum:( sanırım burda doğuracağım:))))
sıklaşan bel ağrılarım nedeniyle fizik tedaviye başlamak zorunda kaldık. Bu arada evde kalan her kadının başına geldiği gibi tüm elektirikli eşyalar birbirleriyle kardeşlik yemini etmişçesine birer birer bozulmaya başladılar:((( Önce fırın, sonra buızdolabı, televizyon, telefon ve nihayet internet... Bebiş ile ilgili pek çok yenilik ve tadilat varken bir de bunlarla uğraşmak maalesef eşime kaldı çünkü ben ilgilenmeye kalktığımda "neden hepsi üst üste geliyor" diye sinir krizi geçirmekten başka bir şey yapamıyorum:)))
"Son ay çok kilo alınır" efsanesini tersine döndüren ben doğum yaklaştıkça kilo vermeye başladım:) bu iyiye işaret değil mi:)
Sanırım dış dünyayla bağımın kopması kurtarılacak gibi olmadığından bebeiş gelene kadar bu sizlere son postum olabilir:(
hepinizi kocaman öpüyorum ve dualarınızı benden esirgemeyin diyorum:)
sevgilerrrrrr
3 yorum:
Rabbim bir avazda derler ya öyle dogurmanı nasip etsin ,artık bebişinle fotograflarını görecegiz sanırım ,
Su gibi olsun doğumun..güzel mi güzel anneeee..
Allah analı babalı büyütsün bebişinizi..sevgiler..
Yorum Gönder