Geçen hafta fazla çalışmış olmanın verdiği yorgunlukla Perşembeden işlerimi ayarlayıp Cumartesi işe gitmeyerek güzel ve uyku dolu bir hafta sonu geçirmeyi planladım. Planladım da...
Evli olmanın vermiş olduğu sorumluluk duygusu içerisinde yemek olayını halletmek için Cumadan mutfağa girdim. Bir kaç tencere yemek pişirme faslının arkasından kullandığım tencereler dolaba sığmayınca nefret ettiğim küçük tencereye aktarma işine koyuldum. Birdi, ikiydi derken son büyük tencereyi boşaltırken...tencere elimden kaydı ve...gözlerimi açtığımda tüm mutfak kıpkırmızı yağ içindeydi. halı, dolaplar, duvarlar, ben, her yer kıpkırmızı yağ ve salça karışımına bulanmıştı...
Şoku atlatıp kendime gelmem dakikalar aldı ve ağlaya zırlaya başladım temizliğe tam 3 saatlik temizlik sonrası 1 saatte de kendimi temizledim ve o yorgunlukla canım Cuma gecesini heba edip oturduğum yerde sızıp kaldım:(
Ertesi gün ise o yorgunluk geçmeden eşimin kuzeni şehir dışından sevgilisiyle gelince yeniden mutfağa girmek farz oldu tabeee...
Öğle yemeği, akşam üstü çayı, akşam yemeği ıvır zıvır derken derken bir gece önce yıkadığım halının yerine serdiğim ikinci halıya da bol şekerli bir fincan çay dökmem sonucu ikinci yıkımı da yaşamış oldum. Tabi içerde misafir, mutfakta savaş deliye dönmüş vaziyette gecenin bir yarısına kadar gitmelerini bekledim ve...yeniden gece yarısına kadar dağılan evi ve mahvolan mutfağı yeniden temizlemeye giriştim:( veeeee canım Cumartesi gecem misafir ardından ev ve mutfak temizlemekle geçti:(((((
Pazar sabahı elbette erken kalkamadım, çökmüşüm resmen. Saat 11:00 kapı çaldı ve eşim kapıyı açtığında Annemler kapıdaydı SÜRPRİZZZZZZZZZ :) :( ? !
Panik içinde hazırlanan kahvaltı ve kahve koşuşturmacasından sonra annemle alışverişe çıkıp marketi talan ettim ve akşam eve geldiğimde bırakın kendime vakit ayırmayı sadece bir duş alıp saçımı kurutmaya yetti gücüm. Saat akşamın 21:30'u iken yorgunluktan sızmışım...
Hafta sonum bitti. İyi ki de bitti. bir kaç gün daha evde kalsaydım bu talihsizlikle evi yakardım mazallah:( Yaşasın Çalışmak, Yaşasın Hafta içi...Pazartesi sendromu mu? O da ne?
2 yorum:
canım yaa okadar tanıdık geldi ki :) gulerek okudum yazıyı... resmen facia!
sorma caramelcim sırf o haftasonu faciasından sonra geçen hafta eve ayağımı atmadım.Tabii evli ve sorumlu (sorunlu) bir bayan olarak nereye kadar kaçarım onu da bilmiyorum:)
Yorum Gönder